گلکم:
زمستان هم از راه رسید
و این اولین زمستان بی تو بودن است
زمستانی سرد که مطمئنا نبود تو برودتش رو چندیدن برابر خواهد کرد
آری گلکم
امسال اولین زمستان بی توست
یادت باشد
یادت باشد که پاییز را هم رفیق نیمه راه بودی و رفتی
که آنهم اولین پاییز بی تو بودن بود
پاییز را با هر جان کندنی بود گذراندم
حال مانده است زمستان و این هوای دو نفره
که نمیدانم با آن چه کنم
چرا که برای من و تو زمستان پر است از خاطرات زیبا و هزار رنگ.
یادش بخیر زمستان پارسال را
چه خوش بودیم...
و امسال
جای تمام بوسه هایت درد میکند هنوز
و جای تمام نوازشهایت کبود گشته
چشم هایم از فراقت خون فوران می کند و
دستهایم....
دستهایم تنهای تنهایند
بگذریم
نمیدانم این زمستان را تنهایی به بهار میرسانم یا نه
شاید روز یا نیمه شبی ؛ در کنجی مرا بیایند در حالیکه جای تمام بوسه هایت یخ زده است
شاید شبی سرد
و کنجی پر درد
مرا بیابند با هزاران درد بی درمان
و قلبی پر از عشق به تو
اما هر چه باشد
چه نزدیک باشی و چه دور
عاشقانه دوستت دارم
* غریب آشنا *
